قطع رابطه باافراد خانواده که به قولی منحرف و منافق یا کافر هستند

 

از نظر اسلام قطع رَحِم (عدم ارتباط با وابستگان) گناه کبیره است و در هیچ وضعی روا نیست. امام صادق(ع) می‌فرماید: "حق الرحم لا یقطعه شیء؛ حق رحم را هیچ چیزی قطع نمی‌کند.(1) بنابر این افراد خانواده هرچند از نظر اعتقادی یا اخلاقی مشکل داشته باشند، نمی‌توان با آنها قطع رابطه کرد،‌ ولی می‌توان رابطه را به حداقل رساند.
صله رحم به وسیله تلفن و نامه ومانند آن هم ممکن است، زیرا هدف آگاه بودن از حال اقوام است و لازم نیست حتماً با رفتن به منازل آنها صورت گیرد. امام علی(ع) فرمود: "صله رحم کنید گرچه با سلام کردن باشد".(2)
البته اگر انسان بتواند در دیدار با چنین خویشاوندانی ایشان را نصیحت کند و امر به معروف و نهی از منکر نماید یا در دیدار با آنها تأثیر به‌سزایی در تغییر رفتار و کردارشان بدهد، باید به وظیفه خود عمل نماید. با رفت و آمد و صله رحم این وظیفه(امر به معروف و نهی از منکر) انجام می‌شود و به سلام و علیک و تلفن نباید بسنده کرد. مشاهده شده است بسیاری از خویشان (که به ظاهر اهل صلاح نیستند) با رفت و آمد و نصیحت تغییر کرده‌اند. البته همه اینها در صورتی است که خود شخص یا خانواده از رفتارهای نادرست دیگران متأثر نشوند که در این صورت، حفظ دین و اعتقاد و ایمان خود، ضروری‌تر است. 

صله ارحام و فامیل در غیر عید هم لازم است، و رفتن به خانه ی کسی که اهل نماز نیست اشکال ندارد. (۳) 

پی نوشت ها:
1. ثقة الاسلام کلینى، الکافی، دار الکتب الإسلامیة تهران، 1365 هجرى شمسی، ج2، ص 157 .
2. ثقة الاسلام کلینى، الکافی، دار الکتب الإسلامیة تهران، 1365 هجرى شمسى، ج2، ص 155 . 

۳. سؤال از دفاتر آیات عظام: خامنه ای، مکارم، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی.